Pałac Trebnitz

Pałac Trebnitz - miejsce otwarte na świat 

Pierwsza wzmianka o miejscowości i majątku Trebnitz pochodzi z 1224 roku. W tym czasie Trebnitz znajdowało się na Ziemi Lubuskiej, która leżała w strefie wpływów książąt śląskich. Właścicielem wsi był do 1498 roku klasztor. Po burzliwej historii własności, zamek przypadł rodzinie von Brünneck w drodze dziedziczenia w 1827 roku. Pozostał w rodzinie aż do wywłaszczenia przez Armię Czerwoną ostatniego właściciela ziemskiego, Haralda von Brünneck, w 1945 roku.

Pałac w swojej obecnej formie powstał w wyniku przebudowy około 1900 roku, kiedy to do obecnego budynku centralnego dobudowano dwa skrzydła boczne. W ten sposób prosty dwór został przekształcony w okazały neobarokowy „pałac”. Po przejściu pałacu na własność gminy w 1945 roku, był on wykorzystywany na wiele różnych sposobów aż do 1992 roku: szpital wojskowy, budynek mieszkalno-biurowy, szkoła, przedszkole i ośrodek wypoczynkowy. Po 1992 roku budynek został gruntownie odnowiony przy wsparciu rządu federalnego i kraju związkowego i został przekształcony w nowoczesny ośrodek konferencyjny.

Założenie parku przypałacowego sięga czasów mistrza rycerskiego Georga Friedricha von Ziethena, który był właścicielem Trebnitz od 1707 roku. Był on bliskim przyjacielem botanika dr Gleditzscha, który zaprojektował park. Mówi się, że w tym czasie istniały tu cztery egzotyczne drzewa i rośliny z Indii, które według miejscowej kroniki były chwalone jako atrakcja przez pastora Lehmanna.